|
Hoi
ik zal me even voorstellen, mijn naam is Andrea Virati. Ik heb een
Nederlandse moeder en een Italiaanse vader en ben geboren op 25
september 1966.
Op mijn zestiende ben ik begonnen met Karate. Uit de
toen startende vriendenclub van 12 jongens ben ik de enige die echt
gegaan is naar de eerste karateles “ Wado Kai” karate. Deze semi-contact stijl was mijn eerste echte kennismaking met de karate sport.
Deze stijl was zeer traditie getrouw en de trainingen bestond uit veel Kata.
Al gauw vond ik deze stijl te zacht en ben toen na ongeveer anderhalve
jaar overgestapt op het P.K.A. karate. Deze stijl is beter bekend als Amerikaans
Kickboksen (zonder low-kicks). Deze vorm
van karate trok me veel meer en
vooral de boksring was een enorme ervaringom in te trainen samen met de “grote jongens”. Deze stijl heb ik beoefend tot mijn 1e
Kyu. Tot grote teleurstelling moest de toenmalige sportschool door een
handig concurrentie clausule de school sluiten.
Daarna ben ik gaan zwerven, heb nog even Tae Kwondo getraind en aan Thai-boksen gedaan.. Op
de een of andere manier ben ik terecht gekomen bij Budo Kai Wildeboer in
Vlaardingen en hebt daar 9 jaar Kyokushinkai Karate getraind en diverse
malen meegedaan aan het EK van Kamakura in Den Haag en de
Oyama Cup te Hoogvliet.
Tijdens dit toernooi heb ik voor het eerst het succes gezien
van Ashihara Karate en degene die daar het Ashihara Karate aan het
promoten was …….. Rene
Stigter. Na het toernooi heb ik gesproken met Cor van den Adel, de
trainer van Kyoto Gym, en gevraagd waar zij trainden. Ik vond dit een machtige
stijl van vechten, en hij vertelde mij toen (nog met baard) dat ze in
Dordrecht trainde in een eigen Dojo ergens in het centrum, hij nodigde
mij toen uit om eens mee te komen trainen. Dit heb ik echter nooit
gedaan?? Na verloop van tijd ben ik toch weer met het Ashihara Karate
in aanraking gekomen en mocht ik mijn eerste Dan halen in 1998 via
Sensei Ed van de Ster in Krimpen aan den Ijssel. Hij had een zeer efficiënte manier van lesgeven die zeer gericht was op de praktijk.
Het Ashihara Karate was
toen aangesloten bij de IBK en die organiseerde een survival weekend in
Duitsland, precies een weekend voor de EK in Londen. Tijdens dit weekend
heb ik kennis “mogen” maken met de vechtlust en vooral de stoten van
Rene Stigter die in bloedvorm was voor de EK. De toon was gezet en ik
ben bij Kyoto Gym gaan trainen. De manier van trainen bij Kyoto Gym en
vooral de wedstrijdspirit die daar heerst geeft een machtig gevoel.
Rene heeft mij er toe aan gezet dat ik na 5 jaar weer de mat op ben
gegaan. Mijn eerste toernooi voor Kyoto Gym was in België en was een open
toernooi waar ik in de tweede Ronde een behoorlijke zware partij tegen Edwin
van Zetten vocht, een pupil van Dojo Scharrenberg. Deze partij eindigde na de
maximale verlenging in het voordeel van Edwin, tjee wat een conditie een
een kracht had hij.
Hierna volgde een aantal maal EK Kamakura Den Haag, Shido
Kan in Lille te Frankrijk,
Budo Kai Do te Belgie enz.
Ik heb diverse internationale toernooien mogen vechten met als hoogtepunt
de WK 2002 in Spanje. In 2004 heb ik besloten om te stoppen met de
wedstrijden. De “honger” is weg het is tijd om het vaandel over te
dragen aan de jongere generatie denk je dan…. Nee dat zou je denken,
Rene Stigter is nog steeds zeer actief in de wedstrijdsport en is van
plan om nog lang niet te stoppen. Hij gaat voorlopig nog door (tot zijn
39e misschien?)
dus Rene je hebt nog een paar jaar.
:-)
Kyoto
Gym is een gezellig club waar flink gebikkeld word. Niet zeuren
maar trainen is het moto liefst zo hard mogelijk tot je er bij neer valt.
Maar…. Voor de recreanten en beginneling is er zeer zeker de tijd en
ruimte om gezellig mee te trainen.
|